Zalesie
Treść
Kościół p.w. św. Maksymiliana M. Kolbego
6 grudnia 1980 roku ks. bp ordynariusz Diecezji Tarnowskiej – Jerzy Ablewicz erygował parafię w Zalesiu, która została wydzielona z parafii Kamienica. Budowa kościoła parafialnego rozpoczęła się jednak kilka lat wcześniej. W 1975 roku uzyskano pozwolenie na budowę, a w 1977 roku dokonano poświęcenia kamienia węgielnego. Pierwszym budowniczym kościoła był ks. Józef Alberski. Jego dzieło od 1982 r., kontynuował wraz z parafianami ks. Stanisław Burzawa. Świątynię oraz stojącą nieopodal plebanię zaprojektował inż. Roman Łomnicki.
Obiekt jest murowany z cegły, otynkowany z dwuspadowym dachem, krytym czerwoną blachą. Z prawej części świątyni znajduje się strzelista wieża, z czterema dzwonami o imionach: „Piotr”, „św. Józef Oblubieniec Najświętszej Marii Panny”, „św. Maksymilian Kolbe” i „Niech rodziny będą Bogiem silne”.
Kościół jest jednonawowy z wysuniętą z prawej strony i jeszcze nie ukończoną kaplicą, odgrodzoną od prezbiterium oszkloną kratą, z lewej strony ołtarza głównego znajduje się zakrystia. W przedsionku kościoła, na tle stylowej tablicy przedstawiającej kosmos z napisem „Tak Bóg umiłował świat" umieszczono wielki krzyż z Chrystusem.
W prezbiterium kościoła znajduje się ołtarz z czerwonego i złocistego marmuru, w którym zostały umieszczone na stałe relikwie bł. Karoliny Kózkówny oraz świętych męczenników: Probusa i Honoraty. Obok ołtarza ustawiono marmurową ambonę (z prawej strony) i chrzcielnicę (z lewej). Przy prezbiterium znajdują się także dwa wykonane z drewna ołtarzyki boczne z figurą Matki Boskiej Fatimskiej i figurą Pana Jezusa u Słupa, która została tu przeniesiona z pobliskiej kaplicy „na Tokaniku”. Sgraffitta (freski świętych) malowane na ścianie ołtarzowej, obok umieszczonego centralnie krucyfiksu przedstawiają u góry: z lewej strony – postać Najświętszej Marii Panny, z prawej zaś – św. Maksymiliana Marii Kolbego. Poniżej po lewej stronie przedstawiony jest ojciec rodziny trzymający w spracowanych dłoniach różaniec, matka tuląca do swej piersi małe dziecko, kapłan Melchizedek , a najbliżej krzyża klęczy żołnierz z szablą – św. Albert Chmielowski. Po prawej stronie ukrzyżowanego Chrystusa widnieje postać św. Faustyny Kowalskiej, obok niej znajduje się bł. Edmund Bojanowski, dalej bł. Karolina Kózkówna i Ludwik Pasteur – lekarz i wynalazca wielu szczepionek. Freski na ścianach bocznych prezbiterium przedstawiają Zmartwychwstanie Chrystusa i Ostatnią Wieczerzę. Na ścianach bocznych kościoła w tej samej technice wykonano stacje Drogi Krzyżowej.
Nad chórem znajduje się witraż zatytułowany „Pokój – Wojna”, który przedstawia Matkę Bożą z Dzieciątkiem – Królową Pokoju, obok niej św. Maksymiliana Marii Kolbego – orędownika pokoju, a także obozy koncentracyjne i dymiące kominy obok białych lilii i dłoni ludzkich, na które spadają cierniowe korony. Witraż przedstawia również wybuch wojny atomowej i zniszczenia kultury materialnej oraz – zagładę ludzkości. Pozostałe witraże zdobiące świątynię przedstawiają Świętą Rodzinę oraz inne postacie biblijne jak m.in.: Mojżesz, Jan Chrzciciel, Kain i Abel. Projektantem ołtarza, ambony, chrzcielnicy, fresków świętych i witraży jest prof. Józef Ząbkowski z Wydziału Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie oraz jego córka artystka-malarka Cecylia Wodnicka - Ząbkowska.
Konsekracji kościoła dokonali 9 sierpnia 1991 r. nuncjusz apostolski abp Józef Kowaczyk i ówczesny biskup ordynariusz Józef Życiński.
Proboszczem parafii od 2007 roku jest ks. Ryszard Kochanowicz.